Bazı ürünlerde tüketici talebi mevsimsellik, özel günler, bayramlar gibi faktörlerin etkisi ile stok bulundurma süreklilik göstermez.

Etkili stok yönetiminin iki önemli göstergesi vardır. Bunlardan birincisi hizmet düzeyi, ikincisi ise ortalama stok miktarıdır.

Atıl kapasite stok bulundurmama maliyetleri içinde yer alır.

Satış için gerekli ürün miktarının tespit edilmesi sırasında aşağıdaki unsurların belirlenmesi çok önemlidir:

1. Sergilenebilir ürün adedi 

2. Perakendecilerin raf kapasitesi

3. Anlık sergilemenin kaç metrekare olacağı

4. Bu metrekarede sergilemenin kaç adet ürünle yapılacağı

5. Marka sahibinin daha etkili sunum için verdiği standlar

6. Depo kapasitesi

7. Dönemlik stok miktarı

8. Emniyet stokları

Doğru cevap A'dır.

Tedarikle ilgili olarak değerlendirilmesi gereken temel unsurlar şunlardır: 

Teslim sıklığı; Sipariş döngü süresi; Teslimde doğruluk ve güven; Sipariş karşılama doğruluğu; Dokümantasyon doğruluğu; Dokümantasyonun örgütsel gereksinimlere uygunluğu; Tedarikte süreklilik ve etkinlik; Tedarik ile ilgili problemlerdeki şikayet çözümlemesi ve danışma imkanı; Satış, teknik ve hizmetteki kalite.

Her stok faaliyetinin tek bir merkezden yönetilmesi görüşü stok politikası kapsamında ele alınır.

Sponsorlu alımlar ürün tedariki ve temininde kullanılan yöntemlerden değildir.

Büyük ve karmaşık bir perakende organizasyonunun problemlerinden birisi perakendeci için satın almayı yürütme sorumluluğunda olan insanların perakendecilikteki gerçeklikten ayrılmasıdır. Satın almacılar bazen mağaza personeli tarafından “fildişi kuledeki merkez ofiste oturmak” biçiminde eleştirilirler. Satın almacıdan her gün mağazada olması beklenilmemekle birlikte, müşterilerinin taleplerini dikkate alabilmek için mağaza personeli ile yakın ilişkide olmalıdırlar. Müşteri ihtiyaçlarını belirlemek ve gelecekteki istek ve ihtiyaçlarını tahmin edebilmek için yoğun pazar araştırması ve analizlerine ihtiyaç duyulur. Müşteri odaklı yaklaşım, ürün yöneticisinin üretici ve tedarikçi arasında doğrudan bir ilişki kurmasını gerekli kılar. Bu organizasyon tedarikçiler, mağazalar ve tüketicilerden oluşmaktadır. Doğru Cevap C'dir.

Perakendeci için stok devir oranı; yıllık satış miktarının/değerinin ortalama stok miktarına/değerine oranı ile ölçülür. Stok devir oranı ayrıca perakendeci stoklarının dönem içinde kaç defa yenilendiğini gösterir. Stok devir oranının geçmiş dönemlere göre artış göstermesi ve sektör ortalamasının üstünde olması perakendecinin rekabet gücünü gösterir. Stok devir oranı yüksek olan perakendeci, stoklarını hızlı bir şekilde nakde dönüştürür. Finansal açıdan yüksek likidite ile faaliyetlerini yürütebilir. Stok devir oranı düşük olan bir perakendecinin stok bulundurma maliyetleri artar.

Dayanıksız mallar somut mallar olup, normalde bir ya da birkaç kullanımda tüketilirler. Örneğin, diş macunu, sabun, makarna gibi ürünler.

Dayanıklı mallar somut mallar olup, normalde çok kez kullanılmasına karşın tüketilemezler. Örneğin, soğutucular, büyük ev aletleri, mutfak gereçleri, elektronik ürünleri ve giyim.

Kategori yönetimi konusunda yapılan bazı keşifsel araştırmalar sonucunda kategori yönetiminin tedarikçilere, perakendecilere ve tüketicilere sağladığı yararlar şöyle sıralanmaktadır:

Tedarikçilere Sağladığı Yararlar: Artan Karlılık, Artan İş bilgisi, Perakendeciler ile iyileştirilmiş ilişkiler

Perakendecilere Sağladığı yararlar: Artan Satışlar, artan marjlar, düşen maliyetler, iyileşen etkinlik, artan Pazar payı, Örgütsel öğrenme, Çok daha etkin stratejiler uygulama, Daha iyi müşteri hizmeti,

Daha fazla müşteri bilgisi, Maliyet yapılarını anlama, Tedarikçilerle daha açık iletişim, İyileşen kişisel ilişkiler, Kararlı-dengeli işletme uygulamaları Doğru Cevap C'dir.

Ürünleri süslemek depolarda yapılan işlemlerden biri değildir 

Tüketici davranışları, pazarlama karması elemanları, sosyo-kültürel faktörler, kişisel ve psikolojik faktörlerin etkileşimi sonucu ürün seçim kararı olarak ortaya çıkmaktadır. Tüketici davranışları bireysel ve bireysel olmayan bazı faktörlerin etkileri şeklinde genellenebilir. Bireysel faktörler olarak başta ihtiyaçlar, algı, tutumlar, deneyim, değer yargıları gelir. Meslek, kültür, aile, referans grupları etkileşimleri ise, kişisel olmayan faktörler arasında sayılabilir. Doğru cevap B'dir.

Mağazada Ürün Yönetimi Operasyonel ürün yönetimi, ürün planlamasının düşünceden gerçeğe dönüştürülmesini ifade eder. Ancak, ürün yönetimi sürecinin tamamlanması mağazada olur. Ürün ile müşteri mağazada karşı karşıya gelir. Perakende mağazalardaki ürün yöneticileri, alanın ürünlere dağıtılması ve görsel sunum planlarını yaparlar. Ürünlerin satışında hizmet de sunarlar ve belirli markaların tercihinde promosyonları uygularlar.

İşletmenin başarmak istediği hedeflere ulaşabilmesi için yararlanacağı plan ya da yöntemin adı ticari anlamda stratejidir.

Adil Ticaret’in temel varsayımları etik ilkelere dayanmaktadır. Buna göre kısaca Adil Ticaret uygulamalarında;

• Temel işçi haklarına dikkat edilmelidir. Zorla çalıştırmak ve çocuk çalıştırmak yasaktır. Genç çalışanlara yeterli özen gösterilmelidir. Çalışanların birlik/dernek kurmasına veya derneklere üye olmalarına izin verilmelidir. Irkçılığa ve cinsiyet ayrımcılığına yer yoktur.

• Güvenli çalışma koşulları, gerekiyorsa işçilerin barınması için gerekli standartlar sağlanmalıdır.

• Yazılı kontrat ile belirlenmiş iyi çalışma şartları, uygun çalışma saatleri ve sosyal haklar, mevsimsel ve kadrolu çalışanlar arasında adaletli ayrım yerine getirilmelidir.

Perakendeciler sipariş maliyetini azaltmak için bazı teknikler geliştirmişlerdir (Varley,
2006: 115). Bunları aşağıdaki biçimde sıralanabilir:
• Tek merkezden siparişleri yönetme.
• Sipariş programı hazırlayıp bu programa göre siparişleri yönetmek. Benzer bir süreci üretim işletmelerinde malzeme ihtiyaç planı (MRP) hazırlanırken de görebiliriz.
• Zaman, işgücü ve sarf malzeme tasarrufu için elektronik veri alışverişi (EDI) denilen sistemler kullanılabilir. Ayrıca sipariş verirken Internet ve bilgisayarın kullanılması, geleneksel sipariş verme yöntemlerine göre daha düşük maliyettedir.
• Satış temelli otomatik yeniden doldurma sistemlerinin kullanımı ile sipariş maliyetlerini
düşürmek mümkündür.

Tedarikçi seçimi gündeme geldiğinde önce şu sorular sorulmalıdır:

- Tedarikçilerle ilişkiler nasıl düzenlenecektir?

- Tedarikçi nasıl değerlendirilecektir?

- Tedarikçi seçim kriterleri nelerdir ve ne oranda olması beklenmelidir?

- Tedarikçi performans değerlendirme kriterleri neler olmalıdır?

- Tedarikçi kalite, maliyet, esneklik ve hız olarak istenilen seviyeye nasıl gelebilir?

- Hangi alanlarda işbirliği yapılması düşünülüyor?

- Hangi sürelerle işbirliği yapılması düşünülüyor?

- Tedarikçi motivasyonunu artırmak için neler yapılabilir?

Doğru Cevap D'dir.

Perakendeci kategori ve ürünlerini karlılık ve satış düzeyi yüksek olmasını arzu eder. Ancak mağaza içindeki tüm ürünlerin aynı oranda satış ve karlılığı söz konusu değildir. Bu yüzden ürünler, satış ve karlılık düzeylerine göre sınıflandırılarak mağaza alanı yönetilir. Trafik oluşturucular satış hacmi yüksek, kar marjı düşük ürünlerdir. Karlılık ve plansız satın alma için yakın yerleşim yapılabilir. Marjları yükseltmek için gayret edilir. Mağaza markalı ürünlere alan ayırmayı gözden geçirir. Doğru cevap C'dir.

Küreselleşmenin de etkisiyle dünyada yoğun bir rekabet yaşanmaktadır. Bu rekabet tüm sektörlerde kendini göstermektedir. Perakende açısından da dünyanın gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerinde yoğun bir rekabet söz konusudur. Belirtmek gerekir ki bugün ne ABD’deki ne de Türkiye’deki perakendeci rahat değildir. Her ikisi de nereden geleceği belli olmayan bir rekabetle karşı karşıyadır. Rekabetçi bir ortamda işletmelerin varlıklarını sürdürebilmeleri için etkin ve verimli bir biçimde çalışmaları gerektiği bilinen bir gerçektir. Bu nedenle rekabet ve verimliliği sağlamak için yeni araçlara ihtiyaç bulunmaktadır. Üretici ve perakendeciler de kategori yönetimini bir araç olarak kullanarak rekabet üstünlüğü sağlamaya çalışmaktadırlar. İletişim ve ulaşım alanındaki gelişmelere bağlı olarak, tüketiciler artık ürünler hakkında daha fazla bilgiye sahiptirler. Gerek ürün bilgilerinin artışı gerekse de diğer gelişmeler tüketicilerin karar değişkenlerinin artmasına yol açmıştır. Bu durum karar verme noktasında tüketicilerin kafalarını karışık hale getirmiştir. İşte bu noktada tüketicilerin hangi ürünleri tercih edeceğini bilebilmek ve ürün kategorilerini buna göre oluşturmak önemli bir sorundur. Perakendeciler bu sorunu çözebilmek için gelişmiş bilgisayar yazılımlarından yararlanmakta ve tüketicilerin istek ve arzularını belirlemek üzere tüketici araştırmaları yaptırmaktadırlar. Kategori yönetimi, ürün ya da marka yerine ürün kategorisinin performansını esas alan, müşteriler için doğru kategoriyi yaratmayı amaçlayan önemli bir araçtır. Kategori yönetimi, odak noktasına tüketiciyi koyan, üretici ile perakendecinin ortak çalışmaları ve işbirliğine dayanır. Bu iki kanal üyesi kategori yönetimini ortaklaşa bir biçimde uygulayarak ürün yönetim sürecini daha verimli hale getirirler.
Kategori yönetiminden beklenen, ürün kategorisinde satış ve karlılığı en yükseğe çıkarmaktır. Kategori yönetiminin her sektör ve işletmede farklı biçimlerde uygulandığı görülmektedir. Bu uygulamalar sektörün ve işletmenin özelliklerine göre değişim gösterebilmektedir. Kategori yönetiminin bir gereği olarak; üretici ve perakendeci kuruluşlar organizasyon yapılarını değiştirmişlerdir. Kategori yönetimini uygulayan işletmelerde “kategori yöneticileri” daha işlevsel görev ve sorumluluklar üstlenmişlerdir. Kategori yöneticileri, kategorinin satış ve karlılığından birincil derecede sorumludurlar.

Doğru cevap D şıkkıdır.