“Bir şey mi istiyorsunuz?” hasta üzerinde olumsuz etkiye neden olan ifadelerden biridir.

Hasta ile gerçekleştirilen etkin iletişim, tedavi sürecinde hasta üzerinde fiziksel yarar sağlamaz bilgisi yanlıştır, çünkü etkin iletişim hasta üzerinde olumlu etki sağlar, örneğin ağrının azalması gibi.

Tedavi birimlerine yalnız gitmek istemeyen hasta profillerini şu şekilde sıralamak mümkündür: Kadın hastalar, Kronik hastalığı olanlar, Yaşlı hastalar, Şive farklılığı olan hastalar, Sağlık okuryazarlığı seviyesi düşük olan hastalar.

İşitme engelli bireylerle iletişim kurarken jest ve mimik kullanılabilir fakat aşırıya kaçılmaması gerekmektedir.

Çocukluk dönemi; özerklik dönemi, oyun dönemi ve okul çağı dönemi olmak üzere üç alt kısma ayrılır ve göreceli olarak uzun bir dönemi kapsayan süreçtir.

İletişim kanalı mesajın iletilmesini sağlayan ortam olarak tanımlanmaktadır. Telefon, e-posta, sosyal medya iletişim kanalları arasında sayılabilir.

Genel bir kriz iletişim döngüsünde kriz öncesi dönem; krize hazır olma, ittifakları teşvik, fikir birliği geliştirme ve deneme mesajları şeklindedir.

Kriz iletişim yaşam döngüsü; kriz öncesi, kriz başlangıcı, kriz esnasında, çözümleme ve değerlendirme olmak üzere tanımlanabilir.

Kanser hastalarında tanıyı reddetme, reaktif depresyona girme, başına gelen bu kötü olay nedeniyle çevresini suçlama gibi sorunlar görülebilmektedir. Hastalığın ilerlemesi ile birlikte ölüm korkusunun hâkim olduğu dönemde hastalar sağlık çalışanlarının ve özel¬likle hekiminin yeterince ilgilenmediği düşüncesine kapılıp suçlayıcı tavır takınabilmektedirler.

Yaşlılığa bağlı olarak ortaya çıkan işitme bozukluklarına presbikuzi denir.

Zaman kısıtlaması ayaktan muayeneyi kapsayan tedavi birimlerinde iletişim güçleştiren en önemli sorundur.

Çocuklarda tuvalet eğitimi gibi çok kritik öneme sahip davranışların ve alışkanlıkların şekillenip olgunlaştığı dönem, özerklik dönemidir.

Örgütün kırılgan olduğu noktalar ve hizmet alanında krizin yaşanması muhtemel alanların önceden belirlendiği aşama ön planlama aşamasıdır.

Sözlü iletişimde basit ve anlaşılır sözcükler kullanılır. Konuşma sırasında kontrol sağlanır. Kesin yanıtlar alabilmek için doğru sorular sorulur ve bu sayede görüşme yönlendirilir. Hastanın açıklamaları doğru bir biçimde algıladığından emin olmak için konu genel hatlarıyla özet biçimde toparlanır. Hastaya sözü kesilmeden açıkla¬masını bitirme imkânı sağlanır.

Modellerden ilki ve en yaygın olanı “direktif model”dir, Bu modele göre hekim, hastanın tedavi sürecine iliş¬kin tüm sorumluluğu alan kişidir ve gerekli duyduğu konuları hasta yakını ile paylaşır.

112 personeli ile hasta arasındaki iletişim sürecini olumsuz etkileyebilecek hasta kaynaklı faktörler şunlardır; Hakaret/küfür içeren sözcükler kullanması, Nefes nefese konuşması, Duygusal, heyecanlı ya da üzüntülü olması, Çok yavaş ya da çok hızlı konuşması, Sorulan soruları algılayamaması, Cevap vermek istememesi / eksik bilgi vermesi ve Şiveli konuşması. Tıbbi terimler kullanması personel kaynaklı bir faktördür.

Ülkemizde ötenazi yasaktır. Hiçbir şekilde hayat hakkından vazgeçi¬lemez. Kendisinin veya bir başkasının talebi olsa bile, kimsenin hayatına son verilemez.

Hekim–hasta yakını ilişkisinde kabul görmüş dört model vardır. Modellerden ilki ve en yaygın olanı “direktif model”dir. Bu modele göre hekim, hastanın tedavi sürecine ilişkin tüm sorumluluğu alan kişidir ve gerekli duyduğu konuları hasta yakını ile paylaşır. Bir diğer model “informatif model”dir. Buna göre hekim, hasta ve hasta yakınının düşüncelerini dikkate almadan sadece bilgi aktarımını sağlayan kişi rolündedir. Üçüncü model “kolaylaştırıcı model”, dördüncü ve son model ise “iş birlikçi model”dir. Son iki modelde hekim, hastanın düşüncelerini hasta yakını ile beraber ortaya çıkarmaya ve belirlemeye çalışır. İki model arasındaki tek fark, iş birlikçi modelde hekimin önerilerini aktararak karar verme sürecine dâhil olmasıdır.

Sorun ortaya çıkmadan, olası tehditleri göz önünde bulundurarak önlem alma yaklaşımına proaktif yaklaşım denir.

İletişim engelleri bir mesajın verilmesini ve anlaşılmasını olumsuz yönde etkileyen unsurlardır. Bu unsurlar şöyle sıralanabilir: iletişimde taraflardan birinin iletişime grime amacını tam olarak algılayamaması, bedensel ya da psikolojik bir engele sahip olma, temel gereksinimlerin giderilmemiş olması, saygı ve sevgi görülmediğinin hissedilmesi, ortak yaşam alanlarının azlığı, kalabalık ortamdır.