Özellikle Makedonya Sülalesi (867-1056) zamanında mine tekniğinde maden eserler üretilmiştir. Bu eserlerin büyük kısmını paten, kalis, röliker, kitap kapağı gibi dinî işlevli eserler ve küpe, bilezik gibi süs eşyaları oluşturmaktadır. Dinsel işlevli eserler üzerinde Son Akşam Yemeği, Pantokrator İsa, Meryem, başmelekler, azizler, havariler, İncil yazarları gibi tasvirler görülmektedir.

Arkaik dönemde yapı ve mimari özellikleri üç tarzda görülmektedir

Selefkoslar devrinde İran sanatına Eski Yunan sanatının etkisi girmeye başlar. Ancak, bir kaç saray kalıntısı dışında bu devirden günümüze gelebilmiş eser bilinmemekte, Eski İran sanatı Pers döneminden itibaren takip edilebilmektedir.

13. yüzyılda duraklama geçiren başkent Bizans sanatı, Mikhael Paleologos’un 1261’de İstanbul’u Haçlılardan geri alması ile yeniden canlanır

İran'da ilk yerleşim izlerine  mö.6000 ve mö.4000 yılları arasında  rastlanır.

Bahsedilen ülke Japonya'dır.

Hintlilerin en eski dini Brahmanlıktır. Bu dinin Vedizm, ilk Brahmanizm ve Neo Brahmanizm’den şekillenen üç aşaması bulunur.

Budacılığa ait manastır ve mabedler yer altına, normal toprak zemin üzerine ve kayalara inşa edilmişlerdir.

Ciddi stil

"MÖ 4. yüzyıldan MÖ 3. yüzyıl ortalarına kadar olan ve Erken Helenistik Dönem olarak adlandırılan evreye ait eserlerde, Klasik Dönem sanat anlayışının devam ettiği görülür. Bu dönemin en ünlü sanatçılarından biri, Büyük İskender’in sarayında da çalışmış olan Lysippos’tur". İfadeden anlaşılacağı üzere Lysippos Helenistik dönem sanatçısı olup cevap e seçeneğidir.

Bir kubbeyi taşıyan kemerler ile kubbe kaidesinin arasını kapatan kare bir plandan kubbenin dairesel kaidesine geçmeyi sağlayan küresel üçgen yüzeye Pandantif denir.

Eski İran’da Zerdüştler’in ateşe tapmak üzere yaptıkları tapınaklara 'Ateşgede' denir.

Arap-İslam ordularının İran’ı 637-641 yıllarında fethetmelerinden günümüze gelinceye kadar geçen süreç İran-İslam devri olarak adlandırılmaktadır.