Delphi Apollon Kutsal alanında Siphnoslular tarafından adanan Hazine Binası (MÖ 525) friz kabartmaları, Geç Arkaik Dönem heykeltıraşlığının ulaştığı artistik ve teknik düzeyin en açık şekilde takip edilebildiği örneklerin başında gelir. Yapı sadece kabartmaları ile değil, ön cephede alınlığı taşıyan kadın heykeli biçiminde yapılmış (karyatid) taşıyıcıları ile de dikkat çeker. Karmaşık kompozisyonlarda tanrıların devlerle savaşını konu alan hareketli ve figürlü kabartmalarda derinlikli ve gerçekçi bir anlatım bulunmaktadır.

Blakhernai Saray kompleksinden günümüze Tekfur Sarayı, bazı set duvarları ve mahzenler kalmıştır. Günümüze sağlam ulaşan Tekfur Sarayı avluya kemerlerle açılan tonozlu bir zemin katı ve üzerinde yer alan iki kattan oluşmaktadır.

Buda’ya ait eşyaların korunduğu dairesel tabanlı bir kaide üstünde yükselen silindirik gövdeli kubbe örtülü, kutsal makamlara Stupa denilmektedir.

Roma kentlerinin merkezini forum olarak adlandırılan ve çevresinde tapınak, bazilika, hamam, çeşme, zafer takı ve arşiv binaları gibi idari, dinî ve sosyal işlevli kamu binaların yer aldığı geniş meydanlar oluştururdu. Bunların içerisinde mimari gelişimini en iyi takip edebildiğimiz yapılar, tapınaklardır

Giza’daki firavun Kefren’e ait olduğu düşünülen insan başlı ve aslan vücuduna sahip anıtsal sfenksin başında iki kulağı açıkta bırakan nemes adı verilen kral/firavun başlığı bulunmaktadır. Sıralı heykel grupları ve sfenksler geniş coğrafi düzlüklere açılan alanların ve tapınakların girişlerine yapıldıklarından sonsuzluğa bakar şekilde yontulurlar.

İranlı seramik ustaları, Çin’den gelen etkilerle 9. yüzyıldan itibaren Çin, Irak ve Mısır seramiklerini taklit eden seramikler üretmişlerdir. Bu yüzyılın seramik merkezleri Nişabur, Semerkant, Rey ve Save’dir

İmparatorluk Dönemi mimarları, Yunan ve Roma tapınak mimarlığına özgü planlar dışında, daha öncesinde var olmayan yeni plan şemaları da geliştirilmişlerdir. Bunlardan hiç kuşkusuz en dikkat çekeni İmparator Hadrianus zamanında (MS 118-125) Roma’da inşa edilen Pantheon (Yunanca tüm tanılar anlamına gelmektedir) dur. Dünya mimarlık tarihinin en ünlü anıtlarından biri olan yapı, ününü kusursuz kubbe tasarımına borçludur. Zeminden kubbenin en yüksek noktasına kadar devam eden yay tam bir küre oluşturur ki bu mimarlık tarihi için bir ilktir. Ancak asıl zorluk bunun büyük ölçekte uygulanması olmuştur içten ve dıştan daire planlı tapınak, 43,2 m çapında bir kubbe ile örtülmüştür.

İstanbul ve eyaletlerde büyük maliyetli imar faaliyetlerinin gerçekleştirildiği I. Iustinianos (527-565) Dönemi’nde Bizans mimarisinin doruğa çıktığı söylenebilir.

İran’a minyatür sanatını 8. yüzyıldan itibaren İran bölgesine gelen Uygur ressamları getirmiştir. Büyük Selçuklu Sultanlarının emrinde Uygurlu ressam ve yazıcıların çalıştığı bilinmektedir. Ancak, Büyük Selçuklu devrinden günümüze gelebilmiş minyatür örneği bulunmamaktadır.

"Qin Hanedanlığı (MÖ 221-MÖ 206) dönemine tarihlenen Xian’ın yakınlarındaki Li Dağı’nın eteklerinde gerçekleştirilen bir kazıyla ortaya çıkarılan Qin Huang Shi Di Anıt Mezarı ve Terra Kotta Ordusu, Çin mezar mimarisi ve heykel sanatı açısından çok değerlidir" (s.52). Bu nedenle cevap c seçeneğidir.

Jomon: Japon tarih öncesi dönemlerinin ilkidir.

Hristiyan yaşam tarzına aykırı görüldüğünden

Gazan ve Olcaytu Han dönemlerinde İran’da minyatür sanatı oldukça gelişmiştir. Moğol tarihçisi ve veziri Reşidü’d Din’in yazarak Olcaytu’ya sunduğu Camiü’t Tevarih adlı elyazmasının minyatürlü nüshaları yazarı hayattayken hazırlanmıştır.