CEVAP:

İnsan, toplumsal bir varlıktır, tek başına
yaşayamaz, yaşamaya kalksa bile bu, doğal değildir.
Bireylerin mensubu bulundukları toplumsal yapılar,
gruplar, milletler hep hayatın daha iyi yaşanabilmesine
imkân tanımak içindir. Hz. Adem’in oğullarından bu yana
insanlar arasında kimin değerli, kimin üstün olduğu
mevzusu, önemli bir yer işgal etmiştir. İlk kan, bunun için
dökülmüştür. Bazen ırklar, bazen renkler ayrımcılık
unsuruna dönüştürülmüştür. Hâlbuki hiç kimse dünyaya
gelirken rengini, dilini, ırkını seçerek gelmemektedir.
İnsanı üstün kılacak başka bir değerin olması
gerekmektedir. Ayet, bu ölçüyü Allah’a karşı dikkatli,
saygılı olmak olarak koymuştur. Bu durum, Kur’ân’da bu
sureden başka bir de Leyl 92/17. Ayette geçen etkâ
kelimesiyle ifade edilmiştir. Takvâ, insanın yaparak veya
terk ederek işleyeceği ve cezalandırılmasına sebep olacak
günahtan kendisini korumasıdır. Takvaya giden yolun
başı, şüpheli şeyleri terk etmektir. İlim olmadan, takva
sahibi olunamaz. Peygamber (s.a.v.) de hadislerinde,
insanlar arasındaki değer ölçüsünün, takva olduğunu
belirtmiştir. Şöylebuyurmuşlardır: “Allah sizin
şekillerinize ve mallarınıza bakmaz. O, ancak kalplerinize
ve amellerinize bakar.” (Müslim, Birr: 33, 34).