CEVAP:

17. ve 18. yüzyıllarda, yöntem bilimin de katkılarıyla, doğa bilimleri hızlı bir gelişme göstermiştir. Bu yüzyıllar, yöntem çağı olarak kabul edilmektedir. Başta Descartes olmak üzere bu yüzyılın düşünür ve eğitimcileri özellikle “yöntem” üzerinde durmuşlarlardır. Yöntemin uygulandığı başlıca alan ise “öğretim” olmuştur. Bu kavram o yıllarda pedagojinin önemli bir uğraşı alanı olmuştur. 18. yüzyılın büyük eğitimcilerinden biri olan Jean Jack Rousseau, eğitimde bireyin hak ve yeteneklerinin gelişmesini savunmuş ve çocuğa saygı gösterilmesini istemiştir. Rousseau, çocuğun toplum baskısından uzak, özgürce yetiştirilmesini; çocuğun bireysel özelliklerine saygı gösterilmesini ve onların ilgilerine göre eğitilmelerini istemiştir. Rousseau’nun izinden giden John Basedow, Rousseau’nun görüşlerini uygulamaya çalışmış; Rousseau’nun “aşırı bireyci” görüşünü, “topluma uyum gösteren birey yetiştirme” görüşü ile birleştirerek bireyle toplum aras›nda denge kurmaya çalışmıştır. Gerek Rousseau gerekse Basedow’un öğrencileri tanıma ve anlama üzerinde durması, eğitimin psikolojik temellerine eğilmeyi sağlamıştır.