CEVAP:

19. yüzyıl sonlarında İstanbul sokaklarında
dolaşan seyyar yiyecek ve içecek satıcılarının tüketiciye
sundukları ürünler birkaç grup altında sıralanabilir.
Portakal, ayva, ciğer, sebze, meyve gibi işlenmemiş gıda
maddeleri, muhallebi, helva, simit, pilav, midye dolması
gibi önceden hazırlanmış yiyecekler veya köfte, ciğer,
kebap gibi o anda pişirilen yemekler ve son olarak da su,
boza, şerbet, kahve gibi içecekler. Seyyar satıcıların şeker,
leblebi, simit, kabak çekirdeği, fındık, koz helva gibi
sattıkları atıştırmalıklar halk arasında “eğlencelik” olarak
tabir edilirdi. 19. yüzyıl sonunda İstanbul’un ticaret
hayatını birçok farklı yönden resmeden Fransız ticaret
odasının yayınladığı “Revue Commerciale du Levant”
dergisinde bahsedildiği gibi bu eğlencelik atıştırmalıklar
özellikle çocuklar için ağzı neşelendirerek vakit geçirmeye
yarayan önemli araçlardı. İstanbul’da seyyar satıcılar
özellikle mahalle aralarında ve sokaklarda dolaşarak mal
satarlar aynı zamanda şehrin kalabalık köşelerinde geçici
yerlerde sabit durarak müşterilerini çekerlerdi. Eminönü
Meydanı, Yeni Camii arkası, Karaköy, Pera, Mahmutpaşa,
Sultanahmet, İskele önleri, Beyazıt cami gibi büyük
camilerin avluları, okul çıkışları, mesire yerleri satıcıların
gezdikleri yerleri oluştururdu. Sabahları meyve ve sebze
satıcıları, sütçü, börekçi, simitçi, poğaçacı mahalle araları
ve sokaklarda bağırarak gezerlerdi. Öğleden sonra
macuncu, şekerci, helvacı özellikle okul önlerinde
mallarını satmaya uğraşırdı. Yoğurtçu, turşucu, ekmekçi,
ciğerci hanelerin bulunduğu sokaklarda satış yapan diğer
ayak takımını oluştururdu.