CEVAP:

Sovyet Rusya’dan sonra I. Dünya Savaşı’nın
ortaya çıkardığı yeni rejimlerden biri de İtalya’da faşizm
olmuştur. Faşizm, bir tür sağ otoriter idare biçimidir. Bir
kuramdan daha çok bir eylem biçimi olarak başlamış,
faşistler iktidara geçtikten sonra kuramlarını geliştirmiştir.
Mussolini belirli bir süreç içerisinde iktidarı ele
geçirdikten sonra, faşizmin bir felsefeye gereksinimi
olduğuna karar verdi. Bu görevi de uzun süreden beri
Hegelci felsefenin İtalyan okuluyla özdeşleştirilen
Giovanni Gentile’ye verdi. Gentile’nin elinde hazır Hegel
devlet kuramı vardı ve çok zamanı olmadığından bunu
kullandı. Mussolini Gentile’nin kendisine sunduğu öneriyi
aldı ve sonuç olarak İtalyan faşizminin kuramının, bir
devlet kuramı, devletin üstünlüğünün, kutsallığının ve her
şeyi kapsar oluşunun kuramı olduğunu ileri sürdü.
Politik terörün egemen olduğu faşist düzen, iş gücü ile
sermaye, endüstri ve tarımı Ulusal Uyuşum (Armoni) adı
verilen ve büyük sermaye grupları ile toprak sahiplerinin
belirleyici olduğu korporasyon örgütlerinde bir araya
getirdi. Daha sonra Mussolini Aşırı Faşist Kanunlar adıyla
bilinen yasaları çıkardı. Bu yasalar bütün demokratik hak
ve özgürlükleri kaldırıyor, sansürü ve diktatörlüğü
getiriyordu. İtalyan hükümeti ve Faşist Parti birleştiriliyor;
böylece Mussolini İtalya’nın tek hâkimi oluyordu.