CEVAP: 1961 Anayasası, yargı mensuplarının bireysel bağımsızlıklarını korumak amacıyla Hâkimlik Teminatı başlıklı 133. maddesinde azil yasağına yer vermiştir. Bu hükme göre: Hâkimler azlolunamaz. Kendileri istemedikçe, Anayasada gösterilen yaştan önce emekliye ayrılamaz; bir mahkemenin veya kadronun kaldırılması sebebiyle de olsa, aylıklarından yoksun kılınamaz. Şüphesiz bu hükmün amacı, her ne olursa olsun, hâkimlere kayıtsız ve şartsız ayrıcalık ve üstünlük sunmak değildir. Elbette hâkimler görevlerini hukuk devletinin icaplarına uygun olarak, hukuka uygun bir biçimde yerine getirmek zorundadır. Nitekim madde, 2. fıkrasında, azil yasağının mutlak bir teminat olmadığını, haklı nedenlerin varlığı halinde, hâkimlerin görevlerine son verilebileceğini düzenleyen bir hükme yer vermiştir. Bu hükme göre : Meslekten çıkarılmayı gerektiren bir suçtan dolayı hüküm giymiş olanlarla görevini sağlık bakımından yerine getiremeyeceği kesin olarak anlaşılanlar ve meslekte kalmalarının caiz olmadığına karar verilenler hakkında kanundaki istisnalar saklıdır.