CEVAP: 1993 sonrasında Türkiye aniden AB’nin önemli konu başlıklarından birisi hâline gelmiştir. Burada Türkiye’nin motivasyonu, AB entegrasyon sürecinden dışlanmamak, modernleşme-Batılılaşma hamlesine AB yoluyla devam etmek ve özellikle Yunanistan karşısında çıkarlarını koruyacak bir statüye sahip olmak şeklinde özetlenebilecek nedenler etkili olmuştur. Soğuk Savaş sonrası, uluslararası ortamda, karşılıklı bağımlılığın artması, ulus devletleri, AB (Avrupa Birliği), NAFTA (Kuzey Amerika Serbest Ticaret Antlaşması Örgütü), APEC (Asya-Pasifik Ekonomik işbirliği Örgütü), BDT (Bağımsız Devletler Topluluğu) örneklerinde olduğu gibi bölgesel entegrasyonlara yöneltmiş ancak bu dönem, aynı zamanda bölgesel olmakla birlikte dünya barışını tehdit potansiyeline sahip etnik çatışmaların sıklıkla yaşanmaya başladığı bir dönem olmuştur. Soğuk Savaş sonrası dönemde BM’nin müdahalede bulunduğu uluslararası çatışmalar üç iken etnik çatışma sayısının kırk yedi olması bunu net biçimde ortaya koymaktadır. Bu gelişmeler de Türkiye’nin AB politikasına yönelmesinde etkili olmuştur. 1993’te kurulan Tansu Çiller-Erdal İnönü (ardından Murat Karayalçın) Hükûmeti’nin hedefini yeni dünya düzenine eklemlenen, Gümrük Birliği’ne girmiş ve AB’ye üye bir Türkiye oluşturmuştur.