CEVAP: Hâkimlerin de tâbi oldukları 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu’nun 39’uncu maddesinin (b) fıkrası hükmü, 30 hizmet yılını tamamlamış olanların ‘kurumlarınca lüzum görüldüğünde yaş kaydı aranmaksızın re’sen’ emekliye sevk edilmelerine imkân vermekteydi. Bu kanunun 9.7.1953 tarih ve 6122 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikle, 30 yıllık hizmet süresi 25 yıla indirilmiş ve bu emekliye sevk kararları aleyhine hiçbir yargı merciine başvurulamayacağı hükme bağlanmıştır. 21 Haziran 1954 tarihli ve 6422 sayılı Kanun’la da, bu hükümler Yargıtay başkan ve üyelerine de teşmil edilmiş, böylece emekliye sevk bakımından yüksek mahkeme hâkimleri ile diğer hâkimler arasında hiçbir fark kalmamıştır. Aslî maaşı 60 liradan aşağı olan hâkimlere ise, hiçbir teminat tanınmamıştır. Adalet Bakanlığı, bu hâkimler üzerinde istediği şekilde tasarruf etmek yetkisine sahiptir. Nihayet, Adalet Bakanı, bir disiplin mercii olarak, doğrudan doğruya hâkimlere ceza tayin etmek yetkisini haizdir.