CEVAP:

Kanun, bazı hallerde bir ortağın ortaklıktan çıkmasına veya çıkarılmasına olanak tanımıştır. Bu haller, bir ortağın fesih bildiriminde bulunması, kısıtlanması, iflası, tasfiyedeki payının cebri icra yoluyla paraya çevrilmesi veya ölmesidir. Bu hallerde, sözleşmede ortaklığın diğer ortaklarla devam edeceğine ilişkin hüküm varsa o ortak, ortağın temsilcisi ya da mirasçısı ortaklıktan çıkabilir veya diğer ortaklar tarafından yazılı olarak yapılacak bir bildirimle ortaklıktan çıkarılabilir (TBK m. 633). Bu durumda çıkan veya çıkarılan ortağın payı, diğer ortaklara payları oranında kendiliğinden geçer; diğer ortaklar da ortağın ortaklığa kullanılmak üzere bıraktığı eşyayı ve tasfiye payını ödemekle yükümlüdürler (TBK m. 634). Ortak, ortak olduğu dönemde henüz sonuçlanmamış olan işlerden doğan kara ve zarara da katılır (TBK m. 636). Ortağın ayrıldığı tarihte ortaklığın malvarlığı, borçları karşılamaya yetmezse, çıkan veya çıkarılan ortak, payına düşen borç tutarını diğer ortaklara ödemekle yükümlüdür (TBK m. 635).