AFET YÖNETİMİ II Dersi Afet Yönetimi Sisteminin Tarihsel Gelişimi soru detayı:

CEVAP:

Afet risk yönetimi kapsamında gerçekleştirilmekte olan faaliyetler farklı nitelik ve özellikler gösterebilmektedir, örnek olarak aşağıdaki faaliyet gruplarından söz edilebilir: • Önleyici afet risk yönetimi (prospective disaster risk management) faaliyetleri yeni risklerin gelişmesini ya da artmasını önlemeyi hedefler; özellikle afet risk azaltma politikaları uygulanmazsa gelişebilecek risklere odaklanır (örneğin, arazi kullanım planlamasının iyileştirilmesi ya da su tedarik sistemlerinin afete dirençli olması). • Düzeltici afet risk yönetimi (corrective disaster risk management) faaliyetleri mevcut durumda var olan, yönetilmesi ve azaltılması gereken riskleri ortadan kaldırmayı ya da azaltmayı hedefler (örneğin, kritik altyapının güçlendirilmesi ya da tehlikeye maruz nüfusun veya varlıkların yer değiştirmesi). • Telafi edici afet risk yönetimi (compensatory disaster risk management) faaliyetleri etkili biçimde azaltılamayan artık risk (kalıntı risk/residual risk) karşısında bireylerin ve toplumların sosyal ve ekonomik dayanıklılığını güçlendirmeyi hedefler. Bu faaliyetler afete hazırlık, müdahale ve iyileştirme faaliyetleriyle birlikte, farklı finansal araçları da kapsar (örneğin, ulusal acil durum fonları, olaya özel kredi, sigorta, sosyal güvenlik destekleri). • Toplum tabanlı afet risk yönetimi (community-based disaster risk management) faaliyetleri yerel düzeyde afetten etkilenme olasılığı bulunan nüfusun katılımını hedefler. Bu faaliyetler arasında yerel toplulukların katılımıyla tehlike, zarar görebilirlik ve kapasite analizlerinin yapılması, afet risk azaltma amaçlı yerel planlama, uygulama, izleme ve değerlendirme faaliyetleri sayılabilir. • Afet risk azaltmada yerel, yöreye özgü bilgi ve uygulamalar (local and indigenous knowledge and practices) dikkate alınması, incelenmesi ve bilimsel bilgiyle birlikte değerlendirilmesi gereken önemli kaynaklardır; tecrübeler yerel afet risk değerlendirme, afet risk yönetimi planlama ve uygulama süreçlerinde yerel, geleneksel bilgi ve uygulamaların da ihmal edilmemesi gerektiğine işaret etmektedir.