CEVAP:

Hâlihazırda afetlere yönelik mevcut yasal düzenleme içinde uluslararası afet müdahale ile ilgili tek bir yasal çerçeve bulunmamakla beraber, konuyla
ilgili çeşitli çok taraflı, iki taraflı anlaşma, bildirge, rehber, model ve bağlayıcı olmayan araç vardır ve bunlar söz konusu kapsamlı bir mevzuatın yokluğundan doğan eksiklikleri gidermede büyük ölçüde fayda sağlamaktadır (İşbir ve Genç, 2008: 22).
Bunlardan haberleşme ve ulaştırma ile ilgili olanlara örnek verildiğinde:
• Uluslararası afetlerde iletişimin düzenlenmesine yönelik bağlayıcı özelliği bulunan Tampere Sözleşmesi (1998),
• Şikago Uluslararası Sivil Havacılık Sözleşmesi (1944) ve
• Uluslararası Deniz Trafiğini Kolaylaştırma Sözleşmesi (1965) sayılabilir.