CEVAP:

AET ve EFTA’nın varlığı batı ittifakının kendi içinde ikiye ayrıldığı anlamına geliyordu. Ülkelerin coğrafi konumlarından hareketle bu ayrım İç Altı ve Dış Yedi şeklinde betimlendi. Fakat 1960 yılına gelindiğinde Avrupa için gelecek vadeden asıl çatının AET olduğu anlaşıldı. Çünkü Batı Avrupa’nın ekonomik bütünleşmesi ve bunun sonunda ortaya çıkan kalkınma batılı gözlemcileri bile hayrete düşürecek ve mucize olarak tanımlanacak bir şekil almıştı. Mesela Batı Avrupa’daki bazı ülkeler daha 1940’ların sonunda savaş öncesi sanayi ve tarım üretimi miktarını yakalarken diğerleri de 1950’lerin ortasında toparlanmayı başardılar. Ekonomik büyüme herkesin iş sahibi olmasını sağladığı gibi gelirin de artmasına yol açtı. İşgücü talebi giderek arttığı için Almanya dış ülkelerden işçi talebinde bulundu. AET üyesi ülkeler, 1958-1967 yıllarında ihracatlarını üç kat artırdılar.
Aynı dönemde diğer ülkeler ancak iki kat artış sağlayabildiler. AET üyesi ülkelerin gayri safi milli hasılası da yine bu dönemde hem EFTA üyesi ülkelerden hem de ABD’den daha fazla artmıştı. 1968 yılına gelindiğinde temel hedef olarak belirlenen üye ülkeler arasında sanayi malları, demir, kömür ve tarım ürünleri üzerindeki iç kısıtlamalar ve gümrükler kaldırılmıştı.