CEVAP: Bakım alan bireyin inanç ve inanç düzeyi dikkatle izlenmelidir. Onu rahatlatacak bazı inanç uygulamaları, örneğin dua etmek, motive edilebilir. Ancak inanç uygulamalarının ona zarar vermesine de engel olunmalıdır (ilaç almayı reddetmek). Bakım veren kişi açısından hasta ile kendi dinsel duygularını çok karşı karşıya getirmemeye çalışmak, dinsel tutumları konuşurken rahat olmak, hasta ve ailesinin içinde bulunduğu durumu anlar açısından değerlendirmek yerinde olur. Ancak bakım verenlerin hastaları ile konular konuşurken onlarda dindar insanlar daha iyidir, dindar olmayanlar daha kötüdür şeklinde bir sonuç ortaya çıkmasına imkan vermemek gerekmektedir. Son zamanlarda, dini inancın hastalıklardan koruyucu ve iyileştirici etkisi konusunda gerek halk kesimi gerekse tıbbi otoriteler arasında olumlu bir kanı vardır. Ancak hastalara tıbbi yöntemler dışında dua etmelerini önermekle ilgili etik sorun bulunmaktadır. Bazı dini kurallar sağlığa zararlı sigara, alkol ve uyuşturucuyu yasaklayarak sağlığa da koruyucu etki yaparlar. Dini ayinler depresyonu engelleyebilir, tansiyon arteryel üzerine olumlu etki yaratabilir. Din ve sağlık bireylerin en çok önem verdiği iki önemli kavramdır. Geçmişte bireylere iki hizmeti de götüren aynı kişilerdir. Bugün bu alanlar ayrılmada hastanın yaşamı üzerine benzer derecelerde etkin olabileceği unutulmamalıdır.