CEVAP:

İnsan ve hayvanların başta deri ve sindirim sistemi olamak üzere vucudun birçok bölgesinde yerleşik mikroflorada yer almaktadırlar. Ayrıca süt ırkı ineklerde doğum sonrasında atılan yavru zarlarında ve endometritis olgularında bakteroideslerin birkaç türü bir arada bulunabilmektedir. Fırsatçı olan bu bakteriler konakçı direncinin kırıldığı durumlarda infeksiyon tablosunu şekillendirirler. Deri veya mukoza bütünlüğünün bozulduğu çeşitli infeksiyonlarda, yaralanmalarda mikroflorada bulunan etkenler infeksiyonu başlatırlar. B.fragilis birçok hayvan türünde bulunur ve özellikle yenidoğanların (tay, buzağı, kuzu vb.) ishallerinde etkin rol oynar. Dichelobacter nodosus (B.nodosus)’a tüm yaştaki çift tırnaklılar duyarlı olmakla birlikte özellikle koyun ve keçilerde bu etken çok önem taşımaktadır. Bazı koyun ırklarında genetik duyarlılık bulunmaktadır. Özellikle yün kalitesi iyi olan koyun ırkları (Merinos vb.) bu infeksiyona daha duyarlıdırlar. Tüm dünyada D.nodosus infeksiyonları görülmektedir, ancak nemli ve sıcak iklime sahip ülkelerde daha yaygındır. Ayak sağlığı iyi olmayan hayvanlarda etken lezyonlu ayak derisinden girip, kolaylıkla yerleşerek invaze olmakta ve infeksiyon tablosunu başlatmaktadır. Ayak infeksiyonlarında D.nodosus ile Fusobacterium necrophorum birlikte bulunur ve miks infeksiyon oluştururlar. Sürü yoğunluğunun fazla olması, nemli ve sıcak havalar ile uygun olmayan ahır ve otlak zemini D.nodosus infeksiyonları için hazırlayıcı faktörlerdir. Strongylus larvaları da ayaklarda oluşturduğu lezyonlar nedeni ile etkenin yerleşmesini kolaylaştırır. İnfekte hayvanlar ortamı kontamine ederek sürü içinde infeksiyonun sürekli var olmasını sağlar. Ancak etken dış ortamda birkaç günden fazla canlı kalamaz. Çamur içindeki D.nodosus’un canlı kalma süresi 4 günden azdır. D.nodosus infeksiyonları koyunların en önemli hastalıkları arasındadır. Özellikle et ve yün kalitesine verdiği zarar nedeni ile ekonomik yönden büyük önem taşımaktadır.