CEVAP:

1981 başında iktidara gelen Reagan, dış politikada Nixon ve Ford politikalarının tamamen reddini ve Carter Dönemi politikalarının “çekingenliği” eleştirisini seçim kampanyası sırasında sıklıkla kullanmıştı. ABD’de 1970’lerde yükselen YeniSağ akımın sözcüsü olan Reagan, geldiği ilk günden itibaren uygulamaya başladığı politikalarla II. Soğuk Savaşı keskinleştirdi. Reagan yönetiminin dış politikasının temel özelliği, Carter Dönemi’nde İkinci Soğuk Savaş’ın başlangıcında belirlenen stratejileri ortadan kaldırmak değil, bunları topyekûn bir savaş için yeniden kurgulaması ve şiddetle uygulamasıydı. Nitekim yukarıda belirtilen Carter Dönemi’nde belirlenen tüm stratejik açılımlar Reagan Dönemi’nde çok daha yoğun bir şekilde uygulandı. Bu stratejiye getirilen açılım, başkanının kendi adıyla anılan yeni bir doktrini uygulamasıyla ortaya çıktı. Bu doktrin uyarınca ABD, 3. dünyada Sovyet yanlısı hükûmetlere karşı savaşan sağcı gerilla kuvvetlerine ve solcu gerillalara karşı savaşan Amerikan yanlısı hükûmetlere askerî, ekonomik ve siyasal destek verdi. Bu bağlamda Reagan yönetimi ABD dış politika stratejisinde etkili olan çevreleme politikasını aşarak, doğrudan doğruya Doğu Bloku ve Amerikan karşıtı ülkelere çeşitli araçlarla müdahâle etmeyi hedefledi. Bir anlamda, Brejnev Doktrini’nin çökertilmesi hedefini içeren bu strateji, İkinci Soğuk Savaş’ın çok daha komplike bir nitelik kazanmasına neden oldu.

Muhafazakâr değerleri ve dolayısıyla anti-komünizmi iç ve dış politik söyleminin merkezîne oturtan Reagan yönetimi Soğuk Savaş’ın ideolojik mücadele boyutunu 1950’lerden sonra en yoğun biçimde kullanan ABD yönetimi oldu. Reagan tarafından “kötülükler imparatorluğu” olarak adlandırılan SSCB’ye karşı kültürden spora kadar çok geniş bir alanda kullanılabilecek bütün ideolojik aygıtlar devreye sokuldu.