CEVAP:

Ceza hukukunun güvence fonksiyonunu yerine getirebilmesi için suçta ve cezada kanunilik ilkesi tek başına yeterli değildir. Bir başka ifadeyle suç ve ceza içeren hükümlerin
kanunla düzenlenmiş olması yetmez; aynı zamanda ilgili suç tanımının suçun unsurları
itibarı ile açık ve seçik olması; hangi davranışın suç oluşturduğunun ve bunlar için öngörülen yaptırımların nelerden ibaret olduğunun herkesin anlayabileceği açıklıkta olması
gerekir.
Belirlilik ilkesi TCK’nin 2. maddesinde: “ Kanunun açıkça suç saymadığı bir fiil için
kimseye ceza verilemez ve güvenlik tedbiri uygulanamaz.” şeklinde ifade edilmiştir. Bu ilkenin gereği olarak, belirli bir kanuna soyut olarak yollama yaparak ya da herhangi bir idari
düzenlemeye yollama yaparak suç ihdas etmek kanunilik ilkesi ile bağdaşmaz. Aynı şekilde, kanunkoyucunun cezasını belirlediği bir davranışın koşullarını belirleme yetkisinin
idari bir makama bırakılması da kanunilik ilkesine aykırıdır.
Nitekim TCK’nin 2. maddesinin ikinci fıkrasına göre “İdarenin düzenleyici işlemleriyle suç ve ceza konulamaz.” Kanunsuz suç ve ceza olmaz ilkesinin gereği olarak, suçların tanımlanması ve ceza hukuku yaptırımları koyma yetkisine sadece Türkiye Büyük
Millet Meclisi sahiptir.