CEVAP: Eski Yunan’dan itibaren felsefecileri çok meşgul eden konulardan biri, tahmin edileceği gibi, bilginin tanımlanmasıdır. Her ne kadar, “bilgi” son derece yalın ve anlaşılması kolay bir kavram gibi görünse de, irdelemenin derinliklerine inildikçe bu kavramın önemli incelikler içerdiği ve tanımlanmasına ilişkin ciddi zorluklar bulunduğu görülür. “Bilginin tanımlanması” deyimi ilk bakışta gizemli bir işleve işaret ediyor izlenimi verse de, aslında diğer sıradan kavramlarımızın tanımlanmasından ilkece çok farklı olmadığı söylenebilir. “Penguen” kavramını tanımlamanın iyi bir yolu, tüm penguenleri ve yalnızca penguenleri ortaklaştıran noktaları bulmaktır. Bu yolla, örneğin, insanı “akıllı hayvan” olarak tanımlanabilir: İnsan “hayvan” kategorisine aittir ancak diğer türlerden “akıllı” olmasıyla ayrılır. Soyut kavramlar için de benzer bir akıl yürütme yapılabilir. “Erdem” kavramının tanımı, erdemli davranışların ortak yönünün saptanmasından geçer. Geleneksel olarak bakıldığında, felsefeciler tanımlama işlevine bu tarzda yaklaşmışlardır. Bilgi kavramını açık hâle getirme çabası, farklı yönler içeren ve zengin bir literatürün ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu farklı yönlere bir örnek vermek gerekirse, bilginin sözlüksel bir tanımını vermeye ek olarak, kuramcılar bilginin kavramsal çözümlemelerini üretme yönünde de akıl yürütmüşlerdir. Kavramsal çözümlemeler genelde, ele alınan önemli bir düşünsel kavramın başka kavramların bileşiminden nasıl oluştuğunu göstermeyi hedefler.