CEVAP:

Borçlar hukukuna göre sözleşme, istenilen hukuki sonucun meydana gelmesi için iki tarafın karşılıklı ve birbirine uygun irade beyanında bulunmalarının gerekli olduğu hukuki işlemdir. Rekabet hukuku kapsamında anlaşma denildiğinde, medeni hukuk ve borçlar hukuku hükümlerine göre geçerli bir sözleşme anlaşılmamalıdır. Rekabet hukukunda kullanılan anlaşma kavramı daha geniş bir anlam taşımakta, tarafları bağlamayan, borç altına sokmayan uzlaşmalar da anlaşma olarak kabul edilmektedir. Rekabeti sınırlamak amacını güden anlaşmalar genellikle gizli olarak yapılır. Taraflar arasında bir anlaşmanın varlığının kabulü için, her ne sebepten olursa olsun tarafların kendilerini bu anlaşmayla bağlı kabul etmeleri yeterlidir. Kanun sözleşme terimi yerine, anlaşma kelimesini özellikle seçmiştir. Çünkü burada, yazılı sözlü her türlü uyuşma anlaşma olarak kabul edilmektedir. Taraflar bakımından hukuken bağlayıcı olmayan centilmenlik anlaşmaları da, tarafların buna fiilen uymaları ve rekabeti sınırlamaları halinde anlaşma olarak kabul edilir. Rekabet Kurulu, anlaşmaların yazılı ve imzalı olmasını aramadığı gibi, teşebbüsleri temsil yetkisine sahip olmayan personelin dahi rakip teşebbüslere ulaştırdığı yazılı ve sözlü bilgilendirmeleri teşebbüsleri yönlendirmişse ya da rekabeti sınırlayıcı etkiler doğurmuşsa, anlaşma olarak kabul etmektedir.