CEVAP: İşletme varlıklarını finanse etmekte kullanılan kaynaklar bilançonun pasifini oluşturur. Kaynakların bir kısmı; işletme sahiplerinin işletmeye getirdikleri sermayeyi ve çeşitli şekillerde ortaya çıkan ancak dağıtılmak yerine işletmede bırakılmış olan kârları içeren öz kaynaklardır. Kaynakların diğer kısmı ise yabancı kaynaklar olarak da adlandırılan borçlardır. Borçlar, ortaya çıkış şekillerine göre farklı gruplarda izlenebilirler. Bu kapsamda olmak üzere; işletmelerin para ve sermaye piyasalarından sağladıkları kaynakları (borçları) ifade eden Mali Borçlar, ticari faaliyetlerden doğan Ticari Borçlar ve ticari olmayan faaliyetlerden kaynaklanan Diğer Borçlar önemli hesap gruplarıdır. Bunların dışında işletmenin çeşitli yükümlülüklerinin izlendiği diğer hesap grupları da bilançonun pasif tarafında yer alır. Borçlar vadelerine uygun olarak bilançonun pasifinde Kısa Vadeli Yabancı Kaynaklar ve Uzun Vadeli Yabancı Kaynaklar olarak raporlanır. Borçlarla ilgili olarak dönem sonlarında yapılan envanter işlemlerinde borcun var olduğunun ve hesaplarda görülen tutarın gerçek tutar olup olmadığının belirlenmesi, ilgili borcun dönem sonu itibariyle o günkü değerinin saptanması ön plana çıkmaktadır. Borçların vadelerine uygun olarak raporlanmasının sağlanması da dönem sonu işlemleri açısından önemlidir. Öz kaynaklarla ilgili olarak öne çıkan dönem sonu işlemi ise döneme ilişkin olarak hesaplanan net kârın veya zararın saptanmasıdır. Bu faaliyet sonucu ve dönem kârı veya zararı üzerinden hesaplanan vergi karşılığı kısa vadeli borçlar arasında muhasebeleştirilir.