CEVAP:

Canlandırma, çocuğun yaşantılarını daha sonra
yeniden dramatize etmek ve oyunlaştırmak demektir.
Çocukların hayatında, oyunların canlandırılması önemli
bir yer tutar. Çocukların hayal dünyaları ve yaratıcılıkları
oldukça zengindir. Bu durum onların kendi kendilerine
veya birbirleriyle oynadıkları oyunlara da yansır.
Öğretmencilik, evcilik, doktorculuk, şoförcülük gibi
oyunlarda hem zekâsını kullanırken, hem de bu rolleri
canlandırmaktadırlar. Bir gazete haberi, yaşanmış bir olay,
fıkra ya da Türkçe kitabında yer alan uygun bir parça,
çocuğun yaşam ortamına uygun bir şekilde
canlandırılabilir. Bir başka deyişle canlandırma yoluyla,
eğitim etkinlikleri oyunlaştırılabilir. Bu şekilde anne
babalar çocuğun yaşam deneyimlerini zenginleştirerek
çocuğun öğrenme sürecini destekleyebilir. Dramatizasyon,
hem eğlendirici, hem de eğitici işlevler taşıyan
etkinliklerden oluşmalıdır. Çocuk dramatize ettiği bir
konuyu eylemleştirirken, konunun gerektirdiği fiziksel
davranışlarda bulunur. El, kol hareketleri, gerilimler ve ses
değişimleri bu türden davranışlardır. Dramatizasyon
etkinliklerinde çocukların öncelikle düş güçlerine, taklit
yeteneklerine ve özgün olarak kendilerini ifade etmelerine
fırsat verilmelidir. Çocukların doğasında taklit etme, rol
yapma ve yeniden yaratma yeteneği vardır. Dramatizasyon
için çocukların günlük yaşıtlarıyla ilgili konular seçilmeli
ve çocukların günlük yaşantılarıyla bağlantı kuracakları
ortamlar oluşturulmalıdır. Seçilen konuların
canlandırılmasında parmak oyunlarına, kukla figürlerine
başvurulabilir.