CEVAP:

Devletin başında bulunan hükümdâr, hem dinî
hem de dünyevî güçleri elinde tutuyordu. İmparatorun
şahsının kutsal olduğuna inanılıyordu ve “Göğün Oğlu”
sıfatını taşımakta idi. Efendisi olduğu halkı yönetme
yetkisini Gök’ten (ilâhlardan) aldığı; yeryüzünde Gök’ü
(Tanrı’yı) temsil ettiği ve O’nun vekili durumunda olduğu
kabul edilmekteydi. O’nun iradesi kanundu ve verdiği
hüküm kesindi.