CEVAP:

Çocuk psikiyatrisinde bebeğin psikososyal ya da psikoseksüel gelişimi göz önünde bulundurulduğunda; ilk 9 ay (ortalama ilk yıl) içinde bebeğin “temel bakımı veren bir kişi” ile sürekli, tutarlı ve karşılıklı güvene dayalı doyurucu ilişkisinin önemi konusunda fikir birliği vardır. Gebelik, doğum ve doğum sonrası anne sağlığı ile ilgili olası sorunlar yanında bu döneme özgü ruhsal bozukluklar göz önüne alındığında temel bakım veren kişi her zaman anne olmayabilir. Bu durumlarda “Temel bakım veren kişinin” çocuğu gerçekten seven ve ona bağlanacak bir kişi olması gerekmektedir. Bu da sıklıkla daha çok kan bağı olan bir yakın olmaktadır. Bu dönemlerde de çocuğun kısa süreli bakımında büyükanne ve büyükbabalar devreye girebileceklerdir.
Çalışan anne babaların giderek artması, kreşe kadar olan dönemde çocuğun bakımı ile ilgili sorun ortaya çıkmaktadır. Anne ve babadan çok yabancı olmayan, tanıdık yüzlere geçme çocuğun uyumunu artıracaktır. Bunun dışında çocuğun anne ya da baba kaybı ya da uzun süreli ayrılığı yaşadığı durumlarda da büyükanne ve büyük babaların rolü önemlidir. Böylesi ayrılıklar sıklıkla ayrılan eşler için travmatik olmakta ve eşler anne ya da babaları ile birlikte yaşamaya başlamaktadırlar. Bu ailelerde diğer eşin yerine sıklıkla büyük anne ya da büyükbaba girerek anne ya da baba rolü üstlenmektedirler.