CEVAP:

• Çocuğun ilk çıkardığı sesler dinlenmeli, yeni sesler çıkarması için cesaretlendirilmelidir.
• Çocuklara zengin uyarıcılı bir çevre sunulmalı, farklı boyut ve dokularda ses çıkaran nesneler verilmelidir.
• Çocuk düşünme düzeyinin üzerinde bilgi edinmesi için zorlanmamalıdır.
• Çocukların küçük yaşlarda bellekleri kısa süreli olduğu için öğretilecek bilgiler parça parça açıklanmalıdır.
• Çocuğa bilgi hazır olarak verilmemeli, çocukların bilgiye deneme yanılma yoluyla araştırarak ulaşması sağlanmalı ve çocuk öğrenmeye güdülenmelidir.
• Çocukların çalışmalarına müdahale edilmemeli, ancak gerektiğinde onlara rehberlik edilmelidir.
• Çocuklara yapılacak her türlü açıklama, kısa olmalıdır.
• Çocuk dramatizasyon, oyun, sanat, müzik gibi etkinliklere yönlendirilmelidir.
• Çocukların mümkün olduğu kadar ellerini kullanmalarına ve eşyalara dokunmalarına izin verilmelidir.
• Çocuklara karmaşık konular açıklanırken bol örnekler verilmeli, bağlantılar kurulmalı ve karşılaştırmalar yapılmalıdır.
• Çocuğa çevresindeki nesne ve olaylarla ilgili sorular sorulmalı ve onların sorularına sabırla basit ve anlaşılır yanıtlar verilmelidir.
• Çocukların düşünce sistemlerini desteklemek amacıyla somut nesnelerle korunum, sınıflandırma, sıralama, tersine çevirme ve uzaysal işlemlere yönelik etkinlikler yapılmalıdır.
• Çocuklara sunulan konuların daha iyi anlaşılması için grafikler, şekiller ve tablolar kullanılmalıdır.
• Toplumsal, kültürel, teknolojik ve ekonomik konularda çocukların tartışmaları ve hipotezler kurarak ispat etmeleri sağlanmalıdır.
• Çocuklar, bilimsel düşünmeye alıştırılmalı ve problem çözerken yüksek sesle düşünmeleri sağlanmalıdır.