CEVAP:

Bu eleştirmenlerin başında davranışçı kuramın
babası sayılan John Watson (1878-1958) gelmektedir. Ona
göre psikoloji nesnel olmalı ve somut olanı araştırmalıdır.
Psikolojinin konusu gözlenebilir, somut, basit ve yalın
davranış olmalıdır. Psikoloji kimya veya fizik gibi
olabildiği kadar bilimsel olmalıdır. Watson, Pavlov’un
çalışmalarını devam ettirerek insan ve hayvan davranışının
altında yatan öğrenmenin genel ilkeleri ortaya koymaya
çalışmıştır. Davranışçı yaklaşım insanın doğuştan getirdiği
herhangi bir eğilimi, niteliği olmadığını, insan zihninin
doğumda Wundt’un söylediği gibi boş bir levha gibi
olduğunu ve yaşantılar sonucu oluşan öğrenmelerle
dolduğunu ileri sürer. Watson doğuştan getirdiğimiz tek
şeyin refleksler olduğunu söyler. Davranışçılara göre
çalışılabilecek somut tek şey gözlenebilir insan
davranışıdır. Dolayısıyla duygu veya düşünce somut
olarak çalışılamayacağı için, bu olgulara dikkat
göstermemişlerdir ve duyguyu, düşünceyi davranışın
başka bir biçimi gibi görmüşledir. Davranışçılar insan
öğrenmesini önce hayvanlar üzerine araştırmışlar, sonra da
insan deneklerle yaptıkları çalışmalarla tüm insanlara
genellenebilecek genel ilkeleri ortaya koymuşlardır.