CEVAP:

Bugün merkezi idarenin payının küçültülmesi ve etkinliğinin artırılması anlamında birtakım hizmetlerin sunumu merkezi idareden yerel idarelere kaydırılmaktadır. Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nın getirdiği “hizmetlerin halka en yakın üretim birimlerince sunulması” ilkesine bağlı olarak yerel nitelikte olan hizmetlerin sunumunda yerel yönetimlerden yararlanılması merkezi idarenin iş yükünü hafifletmektedir. Bu adem-i merkeziyetçi yapı, sadece federal yapıdaki devletler için değil üniter yapıdaki devletlerde de giderek uygulama alanı bulmaktadır.

Merkezi olmayan yapı, devletin verimliliğinin artırılmasında, yerel iş çevrelerinin ve vatandaşların çıkarlarının temsilinde iyileşme sağlayabilir. Eyaletler, kentler ve öteki yerleşim birimleri arasındaki rekabet, daha etkin politikalar ve programların gelişmesini teşvik edebilir. Ancak dikkat edilmesi gereken üç büyük sorun bulunmaktadır: a. Artan
eşitsizlik: Bölgeler arasındaki uçurum genişleyebilir. b. Makroekonomik istikrarsızlık: Merkezden sık sık yardım yapılması, hükümetlerin makroekonomik politikanın denetimini ellerinden kaçırabilir. c.Yerel düzeyde zaptedilme tehlikesi: Ciddi bir tehlike de yerel yönetimin özel çıkar gruplarının etkisi altına girmesi ve bunun sonucunda devletin kaynaklarının ve yetkilerinin kötüye kullanılmasıdır (Dünya Kalkınma Raporu, 1997:24).