CEVAP: Sosyal tarafların çalışma yaşamında uygulanacak kuralları belirleme yetkisi, kanunların emredici hükümleriyle sınırlıdır. Toplu iş sözleşmeleriyle genellikle nispi emredici nitelikte olup asgari çalışma koşulları öngören mevzuat hükümleri iyileştirilmeye çalışılır. Neoliberal akımların etkisiyle yaygınlaşan iş koşullarında esnekleşme eğilimi çerçevesinde sosyal taraflara tanınan özerk düzenleme yetkisi ile devletin iş koşullarını belirleme konusunda yükünün hafifletileceği, sürekli değişen, işletmelere ve işkollarına göre farklılaşan koşullara uygun düzenlemeleri daha hızlı bir şekilde yapılabileceği ileri sürülmektedir. Bu tür bir yapı işçi ve işveren ilişkilerinin düzenlenmesinde sosyal taraflar bakımından daha yararlı görülmektedir. Ancak toplu iş sözleşmelerine devletin düzenleme alanını sınırlayıcı işlev yükleyen bu yapıda sosyal adaletin sağlanabilmesi için, örgütlenmenin önündeki engellerin kaldırılması, sendikalaşmanın yaygınlaşması gerekir.