CEVAP: Akrabalarımızın büyükleri bizim de büyüklerimiz, küçükleri bizim de küçüklerimizdir. Onları ailemizin birer bireyi gibi sevmek ve saygı göstermek görevimizdir. Kendi öz büyüklerimiz olmadığında veya vefat ettiklerinde, bize yardımcı olup yol gösterecek olanlar, akrabalarımızdır. Bu nedenle Peygamberimiz, teyzeyi anne; amca ve dayıyı da baba yerinde görmüş, onlara ona göre değer vermemizi istemiştir. (Buhârî, “Sulh”, 6; Müslim, “Zekât”, 11; Tirmizî, “Birr”, 7).