CEVAP:

Dış ticaret ile iç ticaret birbirinden belirli bir takım özellikler ile ayrılmaktadır.
İç ticaret işlemleri esnasında taraflar genellikle ulusal para birimini kullanmaktayken dış ticarette tarafların farklı ülkelerde faaliyet göstermeleri nedeniyle tarafların aralarında anlaştığı, genellikle konvertibilitesi yüksek para birimleri üzerinden işlemleri gerçekleştirmek isteyecektir. Bu durum ise kimi zaman döviz kuru riskine yol açabilecektir. Farklı ülkelerin varlığı aynı zamanda ülkeler arası mevzuatlarda farklılığın olmasına yol açacaktır. Aynı zamanda ekonomik sisteme ait unsurlarda çeşitli farklılıklar bulunabilecektir. Bu gibi yasal mevzuattan kaynaklanan sebepler nedeniyle ülkeler arası ticaret anlaşmaları, anlaşmazlıkların çözümünde önemli bir fonksiyona sahiptir. Farklı kültürel değerler nedeniyle, taraflar daha dikkatli davranmak durumundadır. Dış ticaret işlemlerinde, mevzuat ve düzenlemeler daha fazladır ve anlaşmazlıkların çözümünde uluslararası kurum ve mevzuat belirleyici olacaktır. Ayrıca, tercüman, uluslararası nakliye firmaları gibi profesyonel aracılar devrede olacaktır. Bunun yanı sıra, ülke sınırları içerisinde gerçekleştirilen ticaret işlemlerinden farklı olarak riskin daha yüksek olması nedeniyle garantör banka, muhabir banka, sigorta firması, finansal danışmanlık ve destek hizmeti sunan firmalar devrede olacaktır. İhracatçı ülke, ithalat yaptığı ülke ile ilgili beğeni ve zevkleri göz önünde bulundurmak durumundadır. Aynı şekilde ithalatçı firma da çeşitli sosyo-kültürel nedenleri dikkate almalı ve süreçte karşı tarafa bilgi vermelidir. Kültürel farklılıklar dikkate alınmadığında, ürünlerin hedef kitleye ulaşmasında sorun yaşanabilecek veya anlaşma sürecinde taraflardan birisinin kültürüne göre normal olan davranışlar karşı taraf için olumsuz bir algıya yol açabilecek, bu durum ise süreçte sosyo-kültürel temelli anlaşmazlıklara ve dış ticaret sürecinde olumsuz sonuçlara yol açabilecektir.