CEVAP: Diyot elektrik akımını tek yönde geçirir. Bir yöndeki dirençleri ihmal edilebilecek kadar küçük, diğer yöndeki dirençleri ise çok büyüktür. Direncin küçük olduğu yöne doğru yön veya iletim yönü, büyük olduğu yöne ters yön veya tıkama yönü denir. Diyodun terminalleri anot (A) ve katot (K) olarak isimlendirilir. Diyodun anoduna, gerilim kaynağının pozitif (+) kutbu, katoduna kaynağın negatif (-) kutbu gelecek şekilde gerilim uygulandığında diyot doğru yönde kutuplanmış olur ve diyot iletime geçer. Diyodun ileri yönde akım geçirmeye başladığı andaki gerilim değerine diyodun eşik gerilimi adı verilir. Diyodun anoduna gerilim kaynağının (-) kutbu, katoduna gerilim kaynağının (+) kutbu bağlandığında diyoda ters gerilim uygulanmış olur. Bu durumda diyot belli bir değere kadar direnç gösterir. Ancak uygulanan bu ters gerilim çok yükseltilirse diyot delinir ve içinden yüksek miktarda akım geçer. Bu noktaya diyodun kırılma gerilimi (ters dayanma gerilimi) denir. Kırılma gerilimi kataloglarda PIV, PRV veya V(BR) ile gösterilir. Doğru polarma altında diyodun iletime geçebilmesi için gerekli voltaj değeri silisyumdan yapılmış diyotlar için 0.7 Volt, germanyumdan yapılmış diyotlar için ise 0.3 Volt’tur.