CEVAP: Eleştirel ekonomi politik, Marx’ın görüşlerinden hareketle, pazar sisteminin ve toplumsal değişime izin vermeyen neo klasik yaklaşımın eleştirisine dayanır. Bu yaklaşımın en önemli özelliği, tarihsel bir bakış açısına sahip olarak kuramsal bir yaklaşımla güncel örnekler üzerinden eleştirel bir çözümleme yapmasıdır. Eleştirel ekonomi politik, ekonomik ve kültürel kaynakların dağılımı üzerindeki sınıfsal eşitsizliklere vurgu yapar. Medyanın ekonomik yapısından hareketle, medya içeriklerinin ideolojik doğası ve bunun toplumsal eşitsizlikleri yeniden üretme işlevini analiz eder. Bir kurum olarak radyo ve televizyonların mülkiyet yapılarına ve ilişkilerine bakarak, mülkiyet ve pazar yapısı ile devletin medya içeriklerini nasıl sınırlandırdığını da ortaya çıkarır. Eleştirel ekonomi politik yaklaşım, radyo ve televizyonları hem ekonomik hem de siyasi ideolojik ve kültürel bir kurum olarak analiz ederken; konuya çok daha geniş bir perspektiften yaklaşır. Bu geleneğin en önemli temsilcileri, Kuzey Amerika’da Dallas Smythe ve Herbert Schiller; İngiltere’de ise, Peter Golding ve Graham Murdock’tur. Smythe ve Schiller, ABD’de ekonomi eğitimi almışlardır. Smythe, 1940’lı yıllarda Amerika’da Federal İletişim Komisyonu’nda (FCC) görev almıştır. Bu dönemde, alınan siyasi kararlarda, ticari şirketler lehine yapılan düzenlemeler dikkatini çeker ve bu yönde düşüncelerini eleştirel olarak geliştirir. 1940’lı yılların sonundan başlayarak da, iletişim alanında akademik kariyerine başlamıştır. Smythe’nin radyo ve televizyon alanının ekonomi politiğine kuramsal katkısı izleyici emtiası kavramsallaştırmasıdır. Buna göre, radyo ve televizyon gibi kitle iletişim endüstrisinin en önemli ürünü, reklam verenlere satılacak olan izleyici emtiasıdır.