CEVAP:

Endüstriyel kapitalizm sadece para ve zamana sahip küçük bir boş zaman sınıfını değil, aynı zamanda çalışmaya mecbur edilen bir işçi sınıfını da doğurmuştur. Endüstri öncesi dönemden endüstri toplumuna dönüşüm hayatın gidişatını hızlandırmıştır. Bu gidişat fabrika işçisine olan taleple hızlanmıştır. Teknolojinin ilerlemesiyle beraber işçilere daha fazla üretebilme olanağı doğmuş ve işçilerin zamanları
artmaya başlamıştır. Örneğin seyahat etme şansları arttığı gibi bu ilerlemeler resmi ve gayri resmi eğitim oranını da artırmıştır. Bu potansiyel artışlar zihinleri de beraberinde uyandırmıştır. İnsanlar daha çok aktivite ile uğraşmaya teşvik edilmiştir. Ayrıcalıklı üst sosyal sınıflarının en önemli lüksü, orta sınıfın artık kendileri içinde uygun olduğunu düşünmeye başladığı, boş zamanlar ve boş zamanları dolduran eğlencelerden alınan zevkler olmuştur. Modernizmin ilk dönemlerinde Avrupa’da görülen halk temsilleri ve şenlikler yavaş yavaş yerlerini ticari olarak desteklenen tiyatro, müzik, dans, spor gibi etkinliklere bırakmıştır. Bu arada dikkat çeken şeylerden biri de tatil şehirlerinin ve 18.yy.’ın İngiltere’sindeki kaplıcalar gibi turistik tesislerin gelişmesiyle 18.yy.’ın başlarında kültür ve sporun elit sınıfa has özel etkinlikler olmaktan yavaş yavaş uzaklaşarak halka açık etkinlikler olmaya başlamasıdır. Bu olgu 19.yy.da gelişmeye devam eden boş vakitleri ticarileştirme sürecidir.