CEVAP:

İkinci Dünya Savaşı sonrası birçok azgelişmiş ülke ekonomik ve toplumsal düzeyde modernleşme sürecine girmiştir. Özellikle 1950’li ve 1960’lı yıllarda uygulanan kalkınma politikalarıyla birlikte, bu ülkelerin geleneksel ekonomilerden modern ekonomiye geçecekleri beklenmiştir. Geleneksel ekonomi içinde yer alan küçük çaplı ticaret, geçimlik tarım üretimi, küçük üretim, zanaatçılık gibi ekonomik faaliyet biçimlerinin de modern kapitalist ekonomi tarafından emileceği ve/veya ortadan kalkarak formel ekonomiye dönüşeceği varsayılmıştır. Bu yıllarda azgelişmiş ülkelerin birçoğunda yaşanan önemli olaylardan biri de kentsel mekânlara yaşanan göçlerdir. Tarımsal üretimde makineleşme, nüfusun artması, kırsal yapıda meydana gelen değişimler işgücünün sanayileşmiş bölgelere ve kentsel alanlara hareket etmesine neden olmuştur. Ancak kente akan işgücünün çoğu ekonomin formel sektöründe iş bulma olanaklarından yoksun kalmıştır. Yani, 1970’li yıllara gelindiğinde gelişmekte olan ülkelerdeki modern ve/veya formel sektör, geleneksel ekonomik yapıda yer alan ve kente göç eden işgücünü kendi içine çekememiştir. Kentsel alanlarda açığa çıkan işgücü kendisinin ve ailesinin geçimi için ekonomin enformel sektöründe çalışmaya başlamıştır.