CEVAP:

Ergen davranışının büyük bir bölümü normal
gelişimin, büyümenin doğal sonucudur. Çocuk dünyaya ve
yaşam koşullarına, kendine özgü bir şekilde uyum
sağlamış olarak ergenliğe adım atar. Dingin ve durağan bir
“son çocukluk” dönemi yaşarken başkalarına bağımlıdır.
Karşı cinse ya hiç ilgi duymaz ya da çok az ilgi duyar.
Ailesinden duygusal destek bekler. Hayranlık duyduğu
kişilerin yargı ve düşüncelerine göre hareket eder.
Ergenlik döneminin sonunda ise hem duygusal olarak hem
fiziksel olarak evden ve ailesinden uzaklaşmaya, sosyal
ilişkilerini kendisi belirlemeye, kendi kararlarını vermeye
başlar. Çocukluğun yavaş ve düzenli gelişiminden sonra
hızlı ve düzensiz gelişimine geçilir.