CEVAP: Araştırmalar, ergenlerin bazen çocukluk döneminden daha dindar, bazen de dine karşı daha mesafeli davrandıklarını göstermektedir. Bu dönemde ergenler, dini ilgi, pratik ve tartışma konusunda yüksek düzey göstermelerine rağmen, daha fazla şüphe, geleneksel veya lafzi dini öğretileri daha az kabul eğilimi göstermektedir. Bu eğilimler sonucunda bazı ergenler, dinin anlamsız olduğu sonucuna ulaşabilmekte, dinin önemini inkar ederek eski inançlarını reddedebilmektedir. Ergenlerden bazıları daha derin bir şekilde yüzleşmek durumunda olacağı din sorunlardan kaçınmak için kör bir şekilde dine yapışabilmekte, bazıları sorun ve şüphelerle boğuşmak zorunda kalmakta, bazıları ise geniş bir şekilde düşünmeyi ve alternatifleri değerlendirmeyi, alternatiflerin öngördüğü yeni tecrübeleri denemeyi ve sonunda dini sorunlarla ilgili tatmin edici bir sonuca ulaşmayı denemektedir.