CEVAP:

Erikson’un görüşleri ruhsal-cinsel gelişim kuramı
ile toplumsal gelişim arasında köprü kurmaktadır. Erikson,
yaşamı sekiz gelişim dönemine ayırmaktadır. Bir bölümü
Freud’un gelişim dönemlerine paralellik gösteren ve
olumlu-olumsuz boyutları içeren bu dönemlerin her biri
kendine özgü bunalımlarıyla belirlenir ve bireyin içinde
yaşadığı toplumdan ve kültürden önemli ölçüde etkilenir.
Erikson’un gelişim dönemlerini;
• Oral-duyum dönemi (güven ya da güvensizlik),
• Anal dönemi (özerklik ya da utanç ve
kararsızlık),
• Cinsel-devinsel dönemi (girişim ya da suçluluk),
• Gizillik dönemi (beceri ya da aşağılık duygusu),
• Erinlik ve ergenlik dönemi (ego kimliği ya da rol
kargaşası),
• Genç yetişkinlik dönemi (yakın ilişkiler ya da
soyutlanma),
• Yetişkinlik dönemi (üretkenlik ya da kısırlık) ve
• Olgunluk dönemi (ego bütünleşimi ya da
umutsuzluk) olarak sınıflanmaktadır.
Ona göre kişilik, bu sekiz dönemin tümünde gelişimini
sürdürür ve bir dönemde olumsuz yaşanan denge, sonraki
bir dönemde olumlu bir yöne çevrilebilir. Erikson,
çocukluk yaşantılarının önemini kabul etmiş olmasına
rağmen, sonraki aşamaların olumsuz çocukluk
yaşantılarının sonuçlarını yok edebileceğini savunur.
Çevresine güvenemeyen bir bebeğe bir sonraki dönemde
ilgi ve bakım sağlanırsa çocuk insanlara karşı güven
geliştirebilir. Erikson’un kuramını Freud’un kuramından
ayıran en önemli özellik de budur.