CEVAP:

Erken çocukluk eğitimcilerinin küçük yaş grupları için öğrenme hedeflerinin öngörülmesine ilişkin kaygılarının en başında bu hedeflerin ön plana çıkarılması ve buna paralel olarak gelişim ve öğrenmede bireysel, kültürel ve dilsel farklılıkların göz ardı edilmesi ihtimali gelir. Bu ihtimalin gerçekleştiği durumlarda standardize edilmiş değerlendirme araçlarının kullanımının tercih edilip yaygınlaşmasıyla yapılan gelişimsel değerlendirmeler gerçeği yansıtmayacak ve özellikle de dezavantajlı gruplardan gelen çocuklar etiketlenebilecektir. İkinci bir kaygı konusu da öğrenme hedeflerinin belirlenmesi neticesinde müfredatın kazanımlarla sınırlandırılması ve bu doğrultuda öğretimin de erken çocukluk eğitiminin temel ilkeleri göz ardı edilerek beceri öğretimi odaklı hâle getirilmesi ihtimalidir. Sınıftaki her bir çocuğun ilgi, ihtiyaç ve yaşantısı üzerine temellendirilip çocuklar için anlamlı bir hâle getirme çabasındaki bir eğitim yaklaşımı listede yer alan becerilerin öğretimi kaygısıyla feda edilecektir. Benzer bir kaygı da, öğrenme hedeflerinin belirli bir kaç akademik alanla sınırlı tutulup çocuğun bir bütün olarak gelişiminin desteklenmesinde yetersiz kalınması ihtimalidir. Erken
çocuklukta kritik öneme sahip fiziksel, sosyal, duygusal ve estetik gelişim bir takım akademik becerilerin öğretimine ağırlık verilerek ihmal edilebilir. Bir diğer kaygı konusu da öğrenim hedeflerinin bireysel, kültürel ve dilsel farklılıklara duyarlı olmayacağı ve dolayısıyla, belirli bir yaş grubundaki çocukların çoğu için zor ama ulaşılabilir yani gelişimsel olarak uygun olmayacağıdır.