CEVAP: Fatih Sultan Mehmed, imparator sıfatıyla kendini ulvî bir statüye çıkararak iktidarını soyutlaştırıyordu. Cemaatle namaz kılan ve saray kapısı önünde halkın sorunlarını dinleyen babasının aksine, camilerde hünkâr mahfili uygulamasına geçerek halk ve ulemanın önünde, onlardan ayrı namaz kılmaya başlamıştı. Padişahın yüzüne bakarak hitap etme ayrıcalığı çok az insana tanınır olmuştu; Fatih, divan toplantılarına katılmıyor, inşa ettirdiği arz odasında yalnızca belli başlı devlet erkânıyla görüşüyordu. Vezir ailesi Çandarlıları alt ettikten sonra, Karamanî Mehmed hariç, bütün veziriazamlarını kulları arasından seçti. Sadrazamın yetkileri artırılırken ulema ve kazaskerlerin siyaset üzerindeki ağırlıkları azaltılmıştır.