CEVAP:

Bentham toplumu tek tek bireylerden oluşan bir bütün olarak görür (Bentham, 1998). Böylece “kamu yararı” ya da toplumsal fayda denen şey, toplumdaki bireylerin çıkarlarının toplamından oluşur. Bir toplumun mutluluğunu artıran bir eylem, bireysel mutlulukların toplamını artıran bir eylem olmak durumundadır. Bentham buradan yola çıkarak doğru eylemi, insanın refahını en yüksek düzeye çıkaran eylem olarak tanımlamıştır. Bentham’a göre zevk ve acı, sayı, yoğunluk ve süre olarak farklılaşan duyumlardır. Buna dayanarak Bentham bir “hedonik hesaplama” da geliştirmiştir. Bu hesaplama yardımıyla bireysel ya da kolektif bir davranışın ahlakiliği hakkında objektif bir kriter geliştirdiğine inanmıştır.
O’na göre zevkler kişiden kişiye değişir. Kimileri entellektüel zevklere sahipken
kimileri de basit fiziki ihtiyaçlardan yukarı çıkamayabilirler ama bu hiç de önemli
değildir. Önemli olan kişinin en çok ne yapmaktan zevk aldığıdır.