CEVAP:

Çocuk ve Allah (1940)’daki şiirleriyle ilgi odağı olmuştur. Bu kitabındaki şiirlerde yalın bir dil özelliği ile yapı sağlamlığı dikkati çeker. Burada Necip Fazıl ile Ahmet Hamdi Tanpınar’ın poetik etkileri kadar, Peyami Safa, Mustafa Şekip Tunç gibi mistik düşüncenin o dönemdeki etkili adlarının Dağlarca’nın şiirini yönlendirdiği görülür. Özellikle “sükûn, ruh, ayna, ebediyet, Allah” gibi sözcüklerin sık kullanılışı dönemin Necip Faz›l’dan kaynaklanan ortak duyarlılığının göstergesidir. Bununla birlikte ondaki bu sezgici mistik ögelerin Necip Fazıl’daki gibi bir dünya görüşünün, genel bir varlık kavrayışının sonucu değil, belirli bir duyarlılığın, ruhsal durumun yansıması olduğu ileri sürülmüştür.