CEVAP: 8. asırda fâsık kişinin özellikleri veya salih insanın nitelikleri anlatılarak fazilet ve rezilet konusu daha somut, daha hikâyeci bir tarih ve öykü üzerinden sürdülürken; daha sonra soyut düşüncenin hâkimiyetiyle nazari bir anlatıma dönüşmüştür. Dolayısıyla İslâm düşüncesinin varlık anlayışı, düşünsel ve bilgi bakımından tam olarak nazari bir düzlemde konumlanınca, doğal olarak ahlâk - hatta bilgi nazariyesi de- bu şekilde yapılandırılmıştır. Kısacası insanı insan yaparak diğer mahlûkattan ayıran varlıktan (vasıflardan, niteliklerden) eksiklik bir tür yoksunluk, -yani rezilet- olarak tasvir edilip, anlatılmıştır.