CEVAP: Geleneksel (Ortodoks) Marksizm, toplumsal gelişmenin özgül yasalarını, sınıf çatışmasının kaçınılmazlığını ,sınıfların kutuplaşmasını, giderek artan ekonomik krizleri ve kapitalizmin nihai çöküşünü vurgulayarak, onu topluma ilişkin doğal bir bilim şeklinde açıklayan sosyalist entelektüeller tarafından, akademi dışında geliştirilmişti. Bu klasik Marksizme göre Marksizm’in çekirdeğini sınıf mücadelesi oluşturur. Bu iki anlam da böyledir: Marksizme göre tarihin dinamiğini açıklayan şey sınıf mücadelesidir ve devrim sürecinin son hedefi, sınıf mücadelesinin öteki yüzü ya da sonuç ürünü olan sınıfların ortadan kaldırılmasıdır. Kapitalist toplumda işçi sınıfının Marksizm açısından taşıdığı özel önem ,kendi sınıfsal çıkarlarının gereği olarak ve kendi koşulları sayesinde sınıf olgusunu ortadan kaldırabilecek biricik sınıf olmasıdır. 20.yüzyılda Batı Marksizminin gelişimiyle birlikte bu temel ilkelerden uzaklaşılmış ve çeşitli Marksist akımlar bu ilkeleri esnetme arzusuna girmişlerdir. Marksizmin perspektifleri ,sınıf savaşımı veya devrim gibi radikal girişimler yerine gitgide daha çok iktidar mücadelesine ve sivil toplumun kültürel ve siyasal olarak geliştirilmesine odaklanmıştır. Başlangıçta geleneksel Marksizm, siyasal iktidarın elde edilmesini, sınıfların ortadan kaldırılması mücadelesinin bir yönü ya da bir aracı olarak kavrarken Batı Marksizmiyle birlikte sınıf mücadelesi giderek siyasal iktidara ulaşmanın bir aracı olarak görülmüştür.