CEVAP:

Birçok tarih vardır. Bazıları kazananlar ve zalimler tarafından yazılırken insan hakları ise daha çok kurbanların mücadelesini dile getirmektedir. Bu doğrultuda insan hakları, hayatın kendisinden kaynaklanan, sui generis olan, ilerici düşünürlerin yazılarının ve söylemlerinin ve belirli bir dönemi yaratan önemli olayların ötesinde olan, kümülatif tarihsel bir sürecin sonucudur (Ishay, s. 2). Tarihsel gerçeklik içinde insan hakları konusunda ileriye doğru atılan her bir adımı birçok gerileme takip etmiştir. Fransız devrimi ile yayılan insan haklarının evrenselleşmesi fikrinin yerini Napolyon iktidarı ile milliyetçilik akımları almaya başlamış, sosyalist insan hakları savunucularının insan haklarının uluslararasılaşması umutları I. Dünya Savaşı’na yaklaşılırken milliyetçilik dalgalarının gelgitleri içinde boğulmuştur. İki savaş arası dönemde Bolşevik devriminin ve iki kardeş liberal organizasyonun (Milletler Cemiyeti ve Uluslararası Af Örgütü) insan hakları ruhu Stalinizm ve faşizmin yükselişi ile yok edilmiştir. Birleşmiş Milletlerin kurulması ve İnsan Hakları Evrensel Bildirisi’nin kabul edilmesini, iki nükleer silahlı süper gücün küresel mücadelesinin alevlendirdiği üçüncü dünyadan kaynaklanan milliyetçilik gölgelemiştir (Ishay, s. 5).