CEVAP:

“Allah (cc)’ı unutmak”tan maksadın, Allah (cc)’ın
kulu olduğu bilincinden yoksunluk ve O’na karşı kulluk
borcunu umursamama olduğu anlaşılmaktadır. Tövbe
suresinin 67. ayetinde aynı fiil kullanılarak münafıkların
Allah (cc)’ı umursamadıkları, Allah (cc)’ın da onları kendi
hallerine bıraktığı, yani O’nun yardımına lâyık
görülmedikleri ve kendi tercihlerinin sorumluluğuyla baş
başa kaldıkları belirtilmiştir. Burada ‘Allah (cc)’ı
unutma’nın yaptırımı ve sonucu “Allah (cc)’ın da onlara
kendilerini unutturması” şeklinde ifade edilmiştir. Bu,
Allah (cc) bilincine sahip olmayan kişinin kâmil manada
insan olma şuurunun da zayıflayacağı anlamına gelir. Bir
başka anlatımla, etrafını kuşatan bunca kanıta ve kendisine
verilen akıl nimetine rağmen Allah (cc)’ı unutan, O’na kul
olma idraki içinde olmayan kişi gerçek anlamda kendine
yabancılaşmaya, dolayısıyla hayatını boşa geçirmeye
mahkûmdur. İnsanın ömür nimetini bu şekilde heder
etmesi ise karşılıksız kalmayacaktır. Bir sonraki ayette
belirtildiği üzere, -bu dünyadakinden farklı olarakahirette, sorumluluğunun idraki içinde davrananlardan tam
olarak ayırt edilip hak ettiği muameleyi görecektir.
Müfessirlerin birçoğu tarafından 19. ayet, Allah (cc)’ın,
kendisine karşı görevlerini yerine getirmeyenlere, iyilik yapmayı ve kötülüklerden sakınmayı unutturması, onları
bu paydan ve mutluluktan mahrum etmesi şeklinde
açıklanmıştır. Bu ayetten, insanın kendini tanıması, yani
var oluş amacını idrak edip onu unutmaması halinde
rabbini de bilmiş ve tanımış olacağı manası da
çıkarılabilir. Hz. Ali’den nakledilen “Sen kendini bil ki
rabbini de bilesin” ve “Kendini bilmeyen rabbini de
bilmez” anlamındaki vecizeler bu yorumu destekleyici
niteliktedir.