CEVAP: Hz. Ebû Bekir döneminde ortaya çıkan ve Hz. Muhammed’in ölümü sonrasındaki kısa süreli kaostan istifade ederek görüşlerini yayma fırsatı bulan yalancı peygamberler, Esvedü’l-Ansî, Tuleyhâ b. Huveylid, Secâh ve Müseylimetü’l-Kezzâb idi. Bu şahısların peygamberlik iddiasıyla ortaya çıkmalarının arkasında siyasi ve iktisadi güç elde etme amacı yatmaktaydı. İslâm devletinin siyasi otoritesini sarsmayı hedefleyen bu girişimler, Hz. Ebû Bekir’in idaresi sırasında ortadan kaldırıldı.