CEVAP:

Bâyezid, saltanatının iki farklı devresinde tarihe birbirinden farklı nedenlerle önem vermiştir. Saltanatının ilk yıllarında meşrûiyet sorunu yaşayan padişahın imaj ve konumunun sağlamlaştırılması gerekmekteydi. II. Bâyezid’in konumunu tartışmalı kılan bir fiehzâde Cem sorunu vardı ve Bâyezid’in tahtın meşrû ve tartışmasız sahibi olduğunun altı müverrihlerce çizilmeliydi. Ayrıca Sultan II. Bâyezid, selefi Sultan II. Mehmed’e nazaran reaksiyoner politikalar güdüyordu. Devletin askerî yönünü kuvvetlendirmek, önceki dönemde gerçekleştirilmiş fetihlerin maliyetini karşılamak ve bir süredir ihmal edilmiş olan dâhilî düzenlemeleri yapmak gibi gerekçeler bu politikanın meşrûiyetini savunmak üzere tarihlerde yer bulmuştur. Bâyezid’in saltanatının ikinci döneminde ise doğuda yükselen Safevî gücü büyük bir tehdit arzetmekteydi. Sultan, bu tehditle ilgili olarak, evvelce Akkoyunlu sarayında münşîlik yapan İdris-i Bitlisî’ye Farsça ve Kemalpaşa-zâde’ye ise Osmanlıca olmak üzere iki büyük Osmanlı tarihi yazdırdı. Bu eserlerde Osmanlı’nın gücü ve ulaştığı alanlardaki hegemonyasının altı çiziliyordu.