CEVAP:

II. Dünya Savaşı’ndan sonra çıkarılan 4792 sayılı İşçi Sigortaları Kurumu Kanunu (1945) ile Cumhuriyet tarihinin ilk geniş kapsamlı sosyal güvenlik kurumu, İşçi Sigortaları Kurumu kurulmuştur. 1950’de ise 5434 sayılı Kanun ile Emekli Sandığı kurulmuştur. Emekli Sandığı ile sayıları 11’i bulan emeklilik sandıkları ortadan kaldırılmış, bütün devlet görevlilerinin emeklilik işlemleri de bir çatı altında toplanmıştır. Sosyal güvenlik alanında 1961 Anayasası kabulünün ardından 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu uyarınca 1965 yılında İşçi Sigortaları Kurumu, Sosyal Sigortalar Kurumu’na (SSK’ya) dönüştürülmüştür. 506 sayılı Kanun ile işçi statüsünde çalışanlarla ilgili düzenlemelerde birlik sağlanmış, işçilerin sosyal güvenlik ile ilgili hakları genişletilmiştir. 1972 yılında 1479 sayılı Kanun ile Esnaf ve Sanatkârlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (BAĞ-KUR) kurulmuştur. 1479 sayılı Kanun ile (Bağ-Kur ile) esnaf, sanatkâr ve diğer bağımsız çalışanlar sosyal güvence kapsamına alınmıştır. 1977’de yapılan kanuni düzenleme ile köy ve mahalle muhtarları BAĞ-KUR kapsamında zorunlu sigortalı olmuştur. Ardından 1979 yılında herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna tabi olmayan vatandaşların yanı sıra ev hanımlarına BAĞ-KUR kapsamında isteğe bağlı sigortalı olma hakkı verilmiştir. 1983 yılında yapılan düzenleme ile tarım kesiminde çalışanlar sosyal güvenlik sistemine dâhil edilmiştir. BAĞ-KUR kapsamındaki sigortalılara sağlık sigortası yardımları verilmesi, ancak 1986 yılında mümkün olabilmiştir.