CEVAP:

İletişimin olması için taraflardan birinin bir şey söylemesine veya bir şey yapmasına gerek yoktur. İnsan amaçlamadan da bir iletişimin parçası olabilir. Örneğin bir kişi bakışı, kokusu, duruşu, tavrı, konuşması, yemesi, içmesi, oturması, kalkması, göz ve yüz rengi, yürüyüşü, fiziksel yapısı, boyu, dişi, kaşı, kravatı, giydiği gömleğin, pantolonun ve ayakkabının markası, çorabının rengi, saçının taranışı, arabası, yaşadığı yer ve yaptığı iş, neyi nasıl söylediği, seçtiği kelimeler ve dünya görüşü ile ilgili olarak bir iletişime amaç, araç veya konu yapılabilir.